In 2001 ontdekte ik bij toeval het fenomeen weblog, dat zich toen –zeker in ons land- nog in een pril stadium bevond. Er was een kleine, harde kern Nederbloggers van het eerste uur en in de periferie haakte aarzelend een nieuwe lichting aan.
Ook ik zette mijn eerste voorzichtige stappen in deze wondere wereld met mijn eigen Q-Blog waarop ik twee jaar lang dagelijks één of liefst meerdere berichtjes plaatste. Over de idiote dingen die ik al surfend op Internet tegenkwam, eigen mini-recensies van cd’s en films, persoonlijke belevenissen en semi-filosofische overpeinzinkjes, kritische meningen over de dagelijkse actualiteit, plaatjes, foto’s, je kon het allemaal tegenkomen in mijn ego-blog.
Ook ik zette mijn eerste voorzichtige stappen in deze wondere wereld met mijn eigen Q-Blog waarop ik twee jaar lang dagelijks één of liefst meerdere berichtjes plaatste. Over de idiote dingen die ik al surfend op Internet tegenkwam, eigen mini-recensies van cd’s en films, persoonlijke belevenissen en semi-filosofische overpeinzinkjes, kritische meningen over de dagelijkse actualiteit, plaatjes, foto’s, je kon het allemaal tegenkomen in mijn ego-blog.
Ik wisselde een paar keer drastisch van vormgeving, Photoshopte wisselbannertjes, bouwde extra interactieve functies en andere leukigheidjes in. Want de uitdaging was dat mijn weblog een prettig ogend online dagboek moest worden dat ook voor anderen leesbaar & leuk moest zijn.
Eindelijk beroemd
Tot mijn eigen verbazing en trots zag ik op den duur mijn statistieken stijgen, werd gelinkt en getipt door oudere en nieuwe bloggers en ontving ik (naast de incidentele hate mail) over het algemeen veel leuke en stimulerende reacties van wat ik als mijn ‘virtuele vriendenkring’ ging beschouwen.
Q-Blog has left the building
Maar na twee jaar was de rek eruit. Iedere avond tot ’s avonds laat (en soms tot diep in de nacht) achter de pc zitten begon zijn tol te eisen. Op het hoogtepunt van mijn ‘roem’ besloot ik abrupt de stekker eruit te trekken, iets wat bij sommige van mijn medebloggers het nodige respect afdwong. Wie tot voor kort Q-blog googelde*, kon mijn afscheidshomepage annex zelfverkozen overlijdensbericht nog vinden.
*Toen ik dat zelf deed, zag ik dat trouwens dat er inmiddels een aantal weblogs met dezelfde naam was bijgekomen. Had ik die merknaam nou maar vastgelegd, dan had ik er misschien nog rijk mee kunnen worden :-)
Eindelijk beroemd
Tot mijn eigen verbazing en trots zag ik op den duur mijn statistieken stijgen, werd gelinkt en getipt door oudere en nieuwe bloggers en ontving ik (naast de incidentele hate mail) over het algemeen veel leuke en stimulerende reacties van wat ik als mijn ‘virtuele vriendenkring’ ging beschouwen.
Q-Blog has left the building
Maar na twee jaar was de rek eruit. Iedere avond tot ’s avonds laat (en soms tot diep in de nacht) achter de pc zitten begon zijn tol te eisen. Op het hoogtepunt van mijn ‘roem’ besloot ik abrupt de stekker eruit te trekken, iets wat bij sommige van mijn medebloggers het nodige respect afdwong. Wie tot voor kort Q-blog googelde*, kon mijn afscheidshomepage annex zelfverkozen overlijdensbericht nog vinden.
*Toen ik dat zelf deed, zag ik dat trouwens dat er inmiddels een aantal weblogs met dezelfde naam was bijgekomen. Had ik die merknaam nou maar vastgelegd, dan had ik er misschien nog rijk mee kunnen worden :-)
Toch weer een weblog
Inmiddels zijn we vijf jaar verder sinds het verscheiden van mijn Q-blog en werd ik geacht opnieuw een weblog in de lucht te gooien; ditmaal beroepshalve t.b.v. het project 23 Dingen dat per 21 april in Bibliotheek Vlissingen van start gaat. Bij deze dus. Is tegenwoordig trouwens een fluitje van een cent om snel een aardig ogend blog online te brengen.
Ik ben benieuwd naar de weblogs van mijn collega’s, en vooral naar wat & hoe zij daarin gaan communiceren. Misschien ontdekken we zodoende nog onvermoede kanten van elkaar.
En wie weet gaat mijn ouwe bloggersbloed weer wel kriebelen en komt er ooit nog een Return of the Son of Q-Blog….
Ik ben benieuwd naar de weblogs van mijn collega’s, en vooral naar wat & hoe zij daarin gaan communiceren. Misschien ontdekken we zodoende nog onvermoede kanten van elkaar.
En wie weet gaat mijn ouwe bloggersbloed weer wel kriebelen en komt er ooit nog een Return of the Son of Q-Blog….
