Hier wordt geblogd

Sinds afgelopen maandag is ‘bloggen’ het toverwoord in de Vlissingse bibliotheek, of in ieder geval toch in de kantoortuin waar ik het grootste deel van mijn dagelijks leven doorbreng.

Veel collega’s die maandagmorgen nog niets wisten van het fenomeen weblog gingen na de introductiebijeenkomst van 23 Dingen enthousiast aan de slag en maakten vaak tot hun eigen verbazing in no time een eigen blog aan. En inmiddels staat het eerste twintigtal online, te vinden in een handzaam overzichtslijstje.

Natuurlijk ving ik ook aarzelende geluiden op (in de kantoortuin hoor je namelijk alles) in de trand van ‘Ja, maar wat moet ik er dan opzetten?’, ‘En ik heb het al zo druk’, ‘Minimaal 100 woorden, da’s wel veel!’. Maar ook die bemerkingen kun je natuurlijk gewoon als content voor je berichtjes gebruiken. Want ik vind dat in onze weblogs de kritische noot ook zeker niet mag ontbreken.

(Ter indicatie: dit kleine berichtje telt tot hier al dik 160 woorden; en ik ga nog even door)

Mijn eerste kritische noot
Toen ik vorige week dit weblog maakte probeerde ik gelijk een aantal functies uit: hoe werkt het plaatsen van een plaatje? hoe maak je een link aan? En bij dat laatste bemerkte ik dat een link altijd in de eigen browser opent en niet in een nieuw venster. Niet handig, want als je bijvoorbeeld een gelinkte externe site hebt bekeken, klik je als snel je browser dicht en –plop- het weblog is ook gesloten.

De oplossing is natuurlijk om de link naar een externe site de opdracht mee te geven in een nieuw venster te openen. Enige tijd vruchteloos naar gezocht in de FAQ lijst van 23 Dingen en toen maar besloten een mailtje te sturen naar de landelijke helpdesk 23dingen@gmail.com.

Tot op heden –precies een week later- nog nix op gehoord. En dat valt me dan toch een beetje tegen, zeker waar wij in Bibliotheekland streven naar snelle afhandeling van publieksvragen. Bovendien neem ik aan dat andere bibliotheekblogcollega’s ook tegen deze vraag aan zullen lopen of al tegen aan gelopen zijn.

Ik hou mij aanbevolen voor de oplossing. Als iemand het antwoord weet, stuur me gerust een mailtje of laat een reactie achter op dit blog. Maar gewoon ouderwets even langskomen in de kantoortuin mag natuurlijk ook...