Sociale netwerken (2)

“Zit jij nog niet op Hyves?” hoor ik mensen nogal eens verbaasd vragen. Nee, en ik heb ook geen Hyves-plannen. Laat iedereen vooral lekker zijn of haar digitale Ding doen, but count me out please!

Waarom ik zo’n aversie tegen Hyves heb? Vooral omdat ik rond me heen vrienden en andere bekenden de meest wanstaltige dingen in elkaar zie fröbelen die vaak niet meer zijn dan een foeilelijk virtueel visitekaartje of een moderne variant op het poëzie-album van vroeger.

Hyves lijkt vooral een soort wedstrijd om zoveel mogelijk digitale vrienden te verzamelen. “Ik heb al 127 vrienden!”. Nou, dan kun je een lekker groot feest geven, denk ik dan.

Merkgeilheid
Op het tiental Hyves sites dat ik gecheckt heb, zag ik bovendien ook niemand die er een toegevoegde waarde aan geeft door bijvoorbeeld een blog bij te houden. Teveel moeite zeker (‘te eng’ hoor ik ook nog al eens) om echt iets persoonlijks mee te delen? Nee, dan maar je profiel volproppen met hippe merknamen in een poging tot een eigen Internet identiteit.

Neo-psychedelica?
Aanvullend vraagje: krijgt men die verschrikkelijke vormgeving er trouwens standaard bijgeleverd of is de gemiddelde Hyver kleurenblind? Natuurlijk zullen er uitzonderingen zijn, maar over het algemeen stuit ik op blaartrekkende achtergronden, knetterende kleuren en oogzenuwteisterende lettertypes, die zelfs iemand met een psychedelische jeugdachtergrond te ver gaan.

Rookworsten
Doet me denken aan de 90-er jaren toen iedere middenstander opeens met zijn tijd moest meegaan en zich op een website ging etaleren, want collega’s en concurrenten hadden tenslotte ook al zo’n ding. Het resulteerde in verschrikkelijk ogende sites van de slager of de groenteboer (vaak gefabriceerd door een slim neefje dat iets met computers kon) waarop niet meer substantiële info te vinden was dan dat de rookworsten in de aanbieding waren of dat de asperges er weer waren.

The horror, the horror!
Nu, zo’n 10 jaar later, zie ik tot mijn verbijstering heel wat bekenden en nog veel meer onbekenden vergelijkbare verschrikkingen op het dichtslibbende Internet keilen. Dat een prepuberende basisscholier het een kick vindt om zoiets snel online te zetten, daar kan ik me alles bij voorstellen. Maar ik heb het hier toch over de rijpere volwassene, ahem.

Ja, Web 2.0 heeft zo ook zijn schaduwkanten :-)

(Wordt vervolgd)

Kijktip Update

In een eerder postje tipte ik de cabaretsolo ‘Spek’ van Ronald Goedemondt. Toen was de DVD met integrale registratie nog in bestelling en die is inmiddels binnen & bekeken.

Opnieuw tranen
Lag ik vorige keer al in een deuk over dit verrassende talent met een heel eigen absurde logica, bij het zien van de DVD (leenbaar bij de betere bibliotheek en thans ook bij mij) liepen opnieuw de tranen over mijn wangen.
Maar vooral bleek–zoals wel vaker het geval is bij tv-uitzendingen- hoe rücksichtlos er gesneden was in het programma. De DVD duurt dik 30 minuten langer en biedt nóg meer grappen, maar komt vooral de dramatische opbouw en samenhang zeer ten goede.

Ook de DVD-extra, ‘The making of Spek’ (een kijkje in de keuken en achter de schermen) was zeer genietbaar en bewerkstelligde voor het eerst sinds jaren enorme heimwee naar mijn vorige loopbaan in de schouwburg.

In de gaten houden dit uit het uit het standup circuit afkomstige theaterdier, dat met zijn natuurlijke schwung & timing nu al de zeldzame klasse van Teeuwen benadert.

Netwerken na je dood

Er waren al digitale begraafplaatsen, digitale grafzerken en ook de grote massa weet bij het verscheiden van BN-ers de weg te vinden naar de online condoleanceregisters. Kortom, de dood is springlevend op ’t Net.

Tribute pagina
Sinds kort is er ook een community website waar mensen een eerbetoon voor een overleden vriend of familielid kunnen inrichten. "Als je over een paar jaren geen 'tribute'-pagina krijgt bij je overlijden, heb je geen vrienden," aldus een van de oprichters die deze maand ook een Nederlandse site lanceert.

Geheel volgens de Web 2.0 methode zet je in een handomdraai gratis een digitaal gedenkteken online met fijne pastelkleurtjes en kekke prefab bannertjes. Wil je meer (achtergrondmuziek, slideshows of gastenboek), dan moet je natuurlijk dokken, want bovenal is de dood ook een commercieel product.

Cadeautip
Lijkt me een fijn plan om iemand al bij leven zoiets te geven, zodat hij/zij er ook nog van kan genieten. En zelf al kan zien wat de vrienden- en familiekring zoal over hem/haar te melden heeft. Anders wordt het toch een beetje Hyves in het hiernamaals. Dus verras tante Jo eens!

Maar het kan nog veel makkelijker én goedkoper. Maak zelf een homepage, koppel daar al je virtuele uitingen aan, et voilà, iedereen kan je beter leren kennen voordat het te laat is.
Leg vervolgens wel testamentair vast dat er mensen zijn die tijdens jouw permanente afwezigheid de boel online houden. Want niets is zo vervelend als dooie links.

Q’s Bieb Blog zal binnenkort zelf ter illustratie een aanschouwelijk voorzetje maken.

Ding 19: Sociale netwerken (1)

Netwerken in virtuele vorm kan op enorm veel verschillende manieren: Hyves, Flickr, Facebook, Blogger, om slechts een topje van de ijsberg te noemen.

Wie dagelijks echt actief bezig is met meerdere digitale toepassingen komt nauwelijks meer toe aan een sociaal leven in real life, lijkt mij.

Introducing: Twitter
Om het voor de Moderne Mensch Met Mobieltje allemaal nóg leuker, nóg sneller en nóg makkelijker te maken is er o.a. Twitter, een combi van instant messaging en webloggen, die vorig jaar kwam overwaaien uit de VS.
Twitteraars sturen versturen tekstjes van max. 140 karakters (zogenaamde ‘tweets’) via bijv. SMS, e-mail of via de Twitter-site naar hun eigen gebruikerspagina én naar medetwitteraars die zich daarop geabonneerd hebben.

Martijn koopt een hoeslaken
Zo kun je continu op de hoogte blijven van wat andere twittergekken dagelijks meemaken. Laten we eens een willekeurig praktijkvoorbeeld bekijken: Martijn uit Utrecht. Blijkens zijn tweets ging hij ‘naar IKEA voor een nieuw hoeslaken’, meldde hij vanaf het NS-station Keulen dat het ‘tijd voor koffie’ was en ging hij op verjaardag: ‘Opa wordt 92, en dat gaan we vieren’. Met recht Breaking News…

U merkt het lieve lezers, ik loop nou niet bepaald warm voor Twitter. En ik ben gelukkig de enige niet. Google maar eens ‘twitter onzin’ of ‘twitter flauwekul’ en je belandt in heftige polemieken.

Natuurlijk zijn er nog heel veel meer mogelijkheden om met je mobiele telefoon sociaal te netwerken. Kijk maar eens hier.

Crypto Kaleidoscoop

Hoewel ie natuurlijk ook van ’t Net te plukken is, toch maar gekocht vanwege de aardige DVD-verpakking met informatief boekje: ‘I’m not there’, de kaleidoscopische bio-pic over Bob Dylan.

Ik zag ‘m eerder tijdens een Film by the Sea preview. Zat toen naast een vriendin die aan het eind verzuchtte ‘What the f*ck was that?’ (of woorden van gelijke strekking). Zij zal de enige niet geweest zijn, want regisseur Todd Haynes toont zich bepaald geen crowd pleaser met dit associatieve zoekplaatje.

Gefragmenteerd icoon
Wie denkt een film over het leven van Dylan te krijgen voorgeschoteld, komt inderdaad nogal bedrogen uit. De naam Dylan komt trouwens in de hele film niet voor; het ongrijpbare rock icoon wordt opgesplitst in wisselende personages (de dichter, de profeet, de outlaw, de poseur, de acteur, de muzikant), gespeeld door zes acteurs waaronder een 11-jarig zwart jochie en een vrouw. Hallo, bent u daar nog?

Stijlcitaten
De vrouw in kwestie is Cate Blanchett die voor haar rol als dopy rockprofeet terecht een Oscar won. Alleen om Blanchett’s creatie loont het al de moeite om dit postmoderne eerbetoon te gaan bekijken.
De film zit bovendien stampensvol inside jokes, film- en popcitaten, tijdsbeelden uit de sixties en natuurlijk ook uitstekende songs, die uitnodigen tot meermaals herkijken en –luisteren.

Cryptogram
Enige kennis van Dylan in de periode begin ’60 tot midden ’70 lijkt me zeker een vereiste, want Haynes heeft -volgens mij met sardonisch genoegen- een filmisch cryptogram gecreëerd dat deels ook nog eens non-lineair verloopt. Maar tja, Bawb zelf heeft het zijn publiek ook nooit echt makkelijk gemaakt.

O ja, check ook de meer dan aardige dubbel CD-soundtrack.