‘Ouwe Lullen Moeten Weg’ zongen Van Kooten & De Bie ooit in een persiflage op de toen heersende punk rage. Ik moest er aan denken toen ik een videosamenvatting zag van Lowlands met daarin The Sex Pistols.
Oké, die mannen waren in 1977 verantwoordelijk voor één verpletterende klassieker; hun LP ‘Never mind the bollocks – Here’s the Sex Pistols’ staat ook nu nog als een huis en geldt onverminderd als de Moeder Aller Punkplaten.
Zelfparodie
Maar om dik 30 jaar na dato op je 52e nog spugend & snerend de punk uit te hangen heeft iets genants & onechts. Bij Iggy Pop (die zelfs al dik over de 60 is) geloof je het nog, bij Johnny Rotten zie je dat het onmiskenbaar fake is en gaat het gevaarlijk richting zielige zelfparodie. Net zo ongeloofwaardig als Daltrey en Townshend die nu nog ‘Hope I die before I get old’ zingen…
Easy money
Punk was destijds een logische mix van jeugdige rebellie & agressie in het keiharde Thatcher-tijdperk en bestond voor 80% uit attitude en voor 20% uit muzikaliteit. Maar de tijden zijn inmiddels veranderd, zo ook de lichaamsomvang van de heren Pistols. De heren waren overduidelijk even de jaccuzi uitgekropen om makkelijk in te cashen op een heersende nostalgiegolf waarbij allerlei 'bejaarde bands' hun comeback maken. No future? My ass!
Zo kan het ook!
Gelukkig zagen we daarna hoe het wel moet, bij optredens van hedendaagse bands als Editors, Yeasayer, Iron & Wine en Elbow. Nix attitude, maar bezieling, vernieuwing en durf waren hier de sleutelwoorden.
Zelfs de oudgedienden van The Presidents of the USA klonken in hun (pret)punkmomenten heel wat strakker en gemotiveerder dan Rotten & Co anno 2008.
Ooit had de Pistols-punk de slagkracht van een fragmentatiebom, nu is het nog slechts nat kruid in losse flodders. Dus oprotten Johnny en nooit meer terugkomen!
NASCHRIFT
Oplettende lezertjes zal het zijn opgevallen dat er steeds meer niet-23-Dingen postjes in dit blog verschijnen. Dat heeft alles te maken met Ding 24, waarover t.z.t. meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten