Nazomeren (1)

Met de zomer in ons hoofd trokken wij afgelopen zaterdagavond naar Middelburg voor een optreden van het negen man/vrouw sterke wereldcollectief Think of One in het kader van het Nazomerfestival.

Avontuur & experiment kan deze sympathieke Belgische groep niet ontzegd worden, want niet alleen mengen zij allerlei rockvormen met traditionele Marokkaanse muziek, ook worden sommige songs zowel in het Frans, Engels, Arabisch als in het Antwerps gezongen. Op z’n zachtst gezegd een intrigerende multi culti mix.

Blubbermix
Toch kwam het allemaal niet optimaal uit de verf. Zoals ik al bij eerdere optredens had moeten constateren, was de geluidsmix op het Abdijplein ook dit keer ondermaats. Een onevenwichtige brij waarin sommige instrumenten totaal weggedrukt werden, terwijl andere een veel te prominente plaats in het geluidsspectrum innamen. Bij zulke complexe muziek en een band van die grootte lijkt een goeie soundcheck toch een voor de hand liggende eerste vereiste.

Klapstoeltjes
Maar nog erger was de hoeveelheid bezoekers. Aan het begin van het concert telden we pak ‘m beet zo’n 175 mensen op het festivalterrein. Een massaal swingend feestje konden we dus wel schudden; zo’n kleine publieksbezetting op zo’n groot plein is natuurlijk killing voor de sfeer. Daar kon zelfs het last minute verwijderen van die vermaledijde klapstoeltjes vlak vóór het podium nix meer aan veranderen.

Desondanks hebben mevrouw Q & ik ons best vermaakt, maar jammer blijft het wel dat zo’n potentiële feestband zo’n droevig lot ondergaat.

Vanmorgen dus extra verbaasd toen de PZC-recensent het had over “een geslaagd openingsweekeneinde, met verheugende bezoekersaantallen” en “de zangeressen die het publiek moeiteloos meekregen”.
Wij waren toch wel op hetzelfde concert als die PZC-meneer? Ja, op je oude dag ga je overal aan twijfelen...

Maar één ding weet ik zeker: voorlopig niet meer naar het Nazomerfestival. We draaien thuis wel de cd en bouwen dan gewoon een privéfeestje.